- münbit
- sif. <ər.> Əkilən bitkini yaxşı yetişdirən, bol məhsul verən; məhsuldar, bərəkətli. Münbit torpaq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
münbit
Look at other dictionaries:
münbit — (A.) [ ﺖﺒﻨﻡ ] verimli … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
münbit — ə. bol məhsul verən, məhsuldar (torpaq haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
MÜNBİT — Verimli, verimi bol. İnbat eden, ekini güzel yetiştiren … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
qeyri-münbit — sif. <ər.> Münbit olmayan, bitkini yaxşı bitirməyən, məhsul verməyən, bərəkətsiz. Qeyri münbit torpaq. Qeyri münbit sahə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
GAYR-I MÜNBİT — İyi ve bol yetiştirmeyen. Münbit olmayan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MEZARİ-İ MÜNBİTE — Münbit ve verimli tarlalar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mümbit — sf., Ar. munbit Verimli Mümbit topraklar … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağgöz — I (Şamaxı) tənbəl (heyvan haqqında). – Bı öküz ağgözzi II (Ağdam) xəsis. – Məhiş ağgöz adamdı III (Salyan) qeyri məhsuldar, münbit olmayan. – Bu yuxarı hissə ağgöz yerdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
aqir — ə. 1) qısır, dölsüz, sonsuz, doğmayan; 2) qeyri münbit … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bayir — ə. 1) əkilməyən, münbit olmayan; 2) xam (torpaq haqqında); 3) əhali yaşamayan (yer haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
